Date: Mon, 27 Jul 2020 14:12:59 +0200 From: nat vochtig Subject: vochtig tot nat 13 Zoveel leuke, geile verhalen, (voorr elk war wils). Dat moet zeker blijven. Kijk op https://donate.nifty.org/donate.html om te zien hoe je daaraan mee kunt werken. VOCHTIG TOT NAT 13 EEN BOOTREIS - BEN Hoi, ik heet Ben. Net als alle anderen ben ik zestien, maar mijn verhaal is vast niet zo spannend als die vorige hoor. Ik heb geen broertjes en zusjes en dus is het bij mij thuis wel eens een beetje saai. Maar gelukkig heb ik mijn vrienden die voor een beetje leven in de brouwerij zorgen. Op school zit ik op de atletiekclub en op de discussieclub. En bij allebei ben ik, dat zeggen ze tenminste, de beste. Op school gaat het heel goed. Ik heb nog nooit een onvoldoende gehaald en dat kan bijna niemand zeggen. Ik ben bijna altijd wel zo'n beetje haantje de voorste. Dat vonden mijn ouders altijd erg leuk en dat vinden ze nog steeds niet echt vervelend. Verder ben ik zo ongeveer normaal geloof ik. Nou ja, behalve één ding dan misschien. Ik vind het heerlijk om nodig te moeten plassen, zelfs zo nodig dat ik het bijna in mijn broek doe. Maar het lijkt me helemaal het einde om iemand anders in zijn broek te zien plassen. Vroeger, op de kleuterschool, deed Marnix het heel vaak in zijn broek. Dat vond ik erg interessant en ik controleerde wel tien keer per dag of het nog niet zover was. En als het dan weer eens was gebeurd riep ik meteen iedereen erbij. Maar helaas heb ik nooit gezien dat hij het deed, ik zag het altijd pas als het al was gebeurd. Van jongs af aan heb ik steeds geprobeerd of ik niet iemand in zijn broek kon laten plassen, door bijvoorbeeld altijd meteen een hele poos op de wc te gaan zitten als iemand anders net had gezegd dat hij moest. Dat is me helaas maar één keer echt gelukt, toen er een nichtje bij ons logeerde. Maar ze had een rokje aan en het enige wat je zag was dat er wat op de grond droop. Dat was dus eigenlijk helemaal niet zo leuk. Je moet het goed kunnen zien in een broek. Dat lijkt me echt het einde. Mijn vader en moeder heb ik op die manier vaak tot wanhoop gebracht. Ik was altijd net voor ze op de wc, maar het ging helaas nooit echt mis bij ze. Dat had ik pas echt graag willen zien. Later hebben ze een tweede wc in de badkamer gemaakt, dus toen waren mijn kansen helemaal verkeken. Vorig jaar kwam ik erachter dat ik het zelf ook wel geil vind om een heel klein beetje in mijn broek te plassen, gewoon een beetje vocht in het kruis. Maar dan wel zo dat verder niemand het kan zien. Ik doe het maar een heel enkele keer en dan wel een stuk voorzichtiger dan Marnix. Eigenlijk kwam ik er per ongeluk achter dat ik dat ook wel leuk vind. Ik had het tijdens de gymles weer eens zo lang opgehouden dat ik bijna barstte. En helemaal aan het eind van de les gingen we nog hoogspringen. Ik stond al een poosje van mijn ene been op mijn andere te wiebelen toen ik eindelijk aan de beurt was. Ik spring meestal het hoogst van allemaal en dat wilde ik toen natuurlijk ook. Voor me had John gesprongen en die ging hoger dan anders. Ik moest dus extra mijn best doen om hem voor te blijven. Ik nam een aanloop en had een goeie afzet. Ik voelde dat het fantastisch ging. De lat bleef liggen, maar bij het neerkomen vergat ik van vreugde dat ik heel hard moest blijven knijpen en ontspande ik me even helemaal. Nou, wat denk je. Een witte onderbroek en zo'n dun wit nylon atletiek short en dus een heel grote natte plek erin, tussen mijn benen. Gelukkig kon ik het gelijk weer ophouden. Ik heb toen maar gelijk geroepen dat het zo warm was en dat ik zo vreselijk zweette. Stel je voor dat ze door hadden gehad dat ik een beetje in mijn broek had gepiest. Dan had ik het wel kunnen vergeten. Ik denk dat ik verantwoordelijk ben voor heel wat natte plekken in heel wat broeken, hoewel ik helaas nog nooit het resultaat heb kunnen zien. Dus konden ze maar beter niet weten dat het mij nu ook was gebeurd. Overigens had ik wel de hoogste sprong gemaakt. Ik ben toen heel gauw onder de douche gegaan en kon net nog voldoende plassen om de ergste druk weg te krijgen voor er nog iemand onder de douche kwam. Maar dat was niet zo erg hoor, want ik plas, overdag tenminste, nooit helemaal uit want anders duurt het veel te lang voor ik weer nodig moet. Ik vond het eigenlijk wel erg lekker, zo'n nat kruis. Ik had dan ook meteen een stijve, maar dat was niet zo erg, want dat hebben we meestal allemaal wel onder de douche na het gymmen. Dat ik een beetje nat wel lekker vind was natuurlijk ook allang duidelijk geworden tijdens de logeerpartijen bij Tjabe. Hoewel ik daar zelf bijna nooit in bed heb geplast maar meestal alleen nat ben geworden van de anderen. Om eerlijk te zijn, maar dat moet een beetje zachtjes zodat niemand anders dan John het hoort, heb ik het laatst zelf in mijn broek gedaan. Dat was tijdens een reisje met de discussieclub, bijna twee maanden geleden. Nota bene in mijn spiksplinternieuwe Calvin Klein, met alleen maar zo'n dun atletiekshortje erover. Alle leden van de club hebben het gezien en meneer Hendriks, onze leraar Nederlands, natuurlijk ook. Gelukkig heeft niemand van de club er iets over gezegd tegen anderen. Stel je voor dat de meisjes in mijn klas het te weten waren gekomen. Dan hadden ze misschien helemaal niet meer met me uit gewild. De andere leden van de discussieclub zijn wat dat betreft gelukkig wel een stuk discreter dan ik. Want toen Tommie het en poos daarvoor in de auto in zijn broek had gedaan (en dat was echt niet mijn schuld, ik wist niet eens dat hij moest) heb ik het wel overal rondverteld. Voor ik me verlul moet iemand anders nu maar even verder, John is de volgende. 0 ja, nog even, weet je wat ik altijd nog gek vind? Ik was van jongs af aan altijd het eerste, het snelste en het beste met alles. Ik was dan ook verbaasd, teleurgesteld en boos dat niet mijn piemel het eerst van al mijn vriendjes begon te groeien, maar die van Hans. Ik vond gewoon dat ik daar recht op had. Ik kan er nog boos over worden. Hans had al een `enorme' lul, een paar van die laaghangend ballen en een hele bos haar boven zijn lul toen hij net twaalf was. En ik was al een half jaar veertien voor er bij mij ook maar een donsje op mijn buik verscheen. Gelukkig groeide dat heel snel uit tot echt haar maar mijn piemel, dat dingetje kon je echt nog geen lul noemen, en mijn ballen, nou ja, balletjes dus, vergaten om mee te groeien, zodat je die moest zoeken tussen het haar. Ik had toen plotseling wel veel haar op mijn buik maar verder gebeurde er nog niets. Ik denk dat ik toen, alles bij elkaar, wel meer haar had dan Hans. Maar dat was wel heel moeilijk te vergelijken, want Hans had een heel dichte bos kroezig haar en bij mij waren het eigenlijk meer rechte haartjes, die al heel gauw over mijn hele buik, nou ja, bijna mijn hele buik, heen zaten, alleen niet zo dicht op elkaar. Ik was al vijftien toen eindelijk de rest ook ging groeien. Het is gelukkig toch nog goed gekomen. Ik heb dan wel niet de langste maar wel de dikste van onze hele club en hij is kaarsrecht. Weet je wat zo vreemd is, op Tjabe en Raymond na, is die van ons hele groepje even lang, veertien en een halve centimeter. Meer dan een paar millimeter verschil zit er onderling niet in. En dan nog is het minieme verschil de ene keer in het voordeel van de één en dan weer in het voordeel van de ander. Hij is gewoon niet altijd even stijf als je hem meet. Maar als hij stijf is, staat de mijne recht naar voren, daardoor lijkt hij lekker toch langer dan die van de rest. Alleen de mijne is gelukkig wel veel dikker dan die van de anderen. Ik kan mijn hand er niet omheen krijgen en ik heb toch echt flinke handen. Hij is wel zeven centimeter dik inmiddels. Bovendien heb ik veel meer haar dan de anderen. Mijn buik is bijna helemaal bedekt, nou ja, zo in een punt naar mijn navel toe. Jammer genoeg is het niet zo'n dichte bos als bij de anderen. Eigenlijk is het tamelijk dun gezaaid maar wel over een behoorlijk groot oppervlak. Zelfs Tjabe zijn mini bosje is al dichter dan bij mij. En ik ben de enige die een paar haren heeft om zijn tepels en er zitten er ook drie midden op mijn borst. Nou, ik reken er wel op dat het nog flink door gaat groeien.