Date: Wed, 29 Jul 2020 11:48:23 +0200 From: nat vochtig Subject: vochtig tot nat 15 Zoveel leuke, geile verhalen, (voorr elk war wils). Dat moet zeker blijven. Kijk op https://donate.nifty.org/donate.html om te zien hoe je daaraan mee kunt werken. VOCHTIG TOT NAT 15 EEN BOOTREIS - TJABE Nou, inmiddels zal het wel duidelijk zijn hè? Ik ben zo'n beetje het grote kind van de groep. De eerste verschijnselen van de puberteit vertoonden zich bij mij pas toen ik al bijna zestien was, eigenlijk nog maar een goed half jaar geleden. Maar ik ben allang blij dat er uiteindelijk toch nog iets van is gekomen. Vroeger had ik echt niet het kleinste piemeltje, die eer kwam Ben toe, maar sinds die van Ben ruim een jaar geleden ging groeien, heb ik wel de kleinste. Slap is het nog steeds maar een klein dingetje hoor, maar stijf is hij nu een beetje langer geworden, tien centimeter ongeveer en ook wat dikker, zo'n twee en een halve centimeter. En er zit nu een heel klein bosje haar boven. Ik hoop dat het allemaal nog wel een beetje doorgroeit want er worden wel veel grapjes over gemaakt, zeker door Ben, hoewel dat gelukkig de laatste maanden een beetje minder is geworden. Maar mijn ballen zijn inmiddels wel heel hard gegroeid. Ik denk dat ik nu echt wel grootste heb van onze hele groep, alleen weten ze dat nog niet allemaal. Maar daar komen ze nog wel eens achter. Niet dat ik echt met dat kleine piemeltje zit hoor, want eigenlijk ben ik best zo'n beetje het middelpunt van onze groep. Dat komt, denk ik, doordat bij mij thuis altijd alles kan en door alle slaapfeestjes. Jullie hebben vast al wel gehoord dat ik nog steeds in bed plas, maar tijdens die slaapfeestjes doet bijna iedereen dat eigenlijk. We vinden het zo'n beetje allemaal wel lekker. Behalve Ben, die deed bijna nooit mee. Volgens mij heeft hij de laatste keer wel tegen John geplast, want toen was het bed zo nat dat het nooit alleen van John en mij kon zijn. Een poosje terug met de tweelingen heeft hij volgens mij ook aardig actief meegedaan. Maar meestal zorgt, of misschien wel zorgde, Ben ervoor dat hij aan de zijkant van het bed ligt, dan heeft hij de grootste kans om zelf droog te blijven. In het midden zit een kuil dus daar is het altijd het natst, daar ga ik zelf meestal liggen. Maar als er vroeger een nieuw vriendje kwam slapen zorgde ik er altijd voor dat die in het midden kwam te liggen, tenminste toen me eenmaal duidelijk was geworden dat een heleboel jongens het eigenlijk wel lekker vinden om nat te zijn. De eerste keer dat Ben erbij was, was tot voor kort ook de enige keer dat hij echt goed nat is geweest. Dat was zo ongeveer 6 jaar geleden. We waren nog een stuk kleiner en toen pasten we nog gemakkelijk met z'n vijven in mijn grote bed. Ben was de enige die nieuw was. De rest wist al wat er zou gaan gebeuren en dus zorgden we ervoor dat Ben in het midden kwam te liggen. De anderen plasten ook nog in bed, of deden dat expres als ze wakker werden. Toen Ben's morgens wakker werd omdat hij moest plassen sprong hij van schrik op en riep `ik heb geloof ik in bed geplast'. Iedereen lachte zich een ongeluk. Want Ben was alleen van achteren nat en van voren kurkdroog. Toen we hem, gierend van de lach, vertelden was er was gebeurd, lachte hij ook een beetje, maar wel als een boer die kiespijn heeft. En toen zei hij `maar ik moet zo nodig, ik ga nu eerst naar de wc'. En hoewel wij zeiden dat hij het maar gewoon in bed moest doen, ging hij echt naar de wc. Toen hij terugkwam schoof hij aan de zijkant in bed, om te proberen verder droog te blijven, maar ja, ik zorgde ervoor dat ik naast hem kwam te liggen en we gingen toch nog even slapen. Dus toen hij weer wakker werd was hij aan de zijkant ook nat. En ik had het niet eens expres gedaan. Maar hij vatte het sportief op en hij kwam ook weer terug. Hij ligt dan wel altijd aan de zijkant maar vaak zorgt er toch wel iemand voor dat hij nat wordt, soms per ongeluk en soms expres. Tegenwoordig meestal het laatste, want ik ben nog de enige die echt in bed plast. Het valt wel op dat Ben zeiknat wakker wordt als hij naast John ligt en John is dan ook niet echt droog meer. En Ben moppert volgens mij een stuk minder als John het doet, dan wanneer ik het doe. En de laatste keer heeft Ben ook in bed geplast. Jammer genoeg alleen tegen John aan. Maar tot dan toe had Ben alleen een keer actief meegedaan toen de tweelingen er waren. Dat ging anders met Rudy. Dat gebeurde de week na Ben. We waren weer met z'n vijven en Rudy moest natuurlijk, niets vermoedend, in het midden. Wij lagen al een hele tijd te wachten tot hij wakker werd, om te zien hoe hij zou reageren. We konden ons gewoon niet meer voorstellen, zeker na Ben, dat iemand het niet lekker of leuk zou vinden. Toen hij eindelijk om acht uur wakker werd liep hij eerst vuurrood aan en stamelde toen: "ik ben helemaal nat." Toen we hem ook stikkend van de lach vertelden wat er was gebeurd werd hij vreselijk boos, begon te huilen. Flauw hoor, voor een jongen die bijna elf was. Hij trok zijn kleren aan, zijn spijkerbroek over zijn kletsnatte onderbroek. Hij trok zijn sokken en schoenen aan en rende weg. Om zijn veters vast te maken ging hij op de rand van het bed gaan zitten, dus had hij gelijk een natte kont in zijn broek. Hij liep straal voor schut. Hij kwam niet meer op school en we hebben hem nooit meer gezien. Hij bleek meteen de volgende dag verhuisd te zijn en we hadden geen idee waar naartoe, dat weten we nog steeds niet. Nou ja, het zal wel niets met dat natte bed te maken hebben gehad want zo snel had hij dat nooit kunnen regelen. Overigens heeft Ben ervoor gezorgd dat ik deze week, voor het eerst van mijn leven, niet in bed heb geplast. Dat kwam zo. Toen we aankwamen op het schip besloten we om met z'n achten in één hut te gaan, voor de gezelligheid. Dat paste precies. De andere hutten bleven leeg. Marnix stelde voor dat we zouden loten wie waar zou slapen en iedereen ging akkoord. Ik kreeg één van de bovenste bedden, boven Ben. Nou ja bedden, het zijn een soort van canvas hangmatjes, waar aan de zijkanten een dikke ijzeren stang doorheen loopt en die is aan het hoofd- en voeteneind aan de wand van de hut bevestigd. Aan iedere kant van de hut zijn er vier boven elkaar. Het is wel een beetje krap hoor, want je kunt er alleen maar liggen. Rechtop zitten is er niet bij en toen Ben het doorkreeg begon hij te protesteren en riep dat hij nat zou worden als ik in bed zou plassen. En hoewel iedereen weet dat dat wel een paar keer per nacht kan gebeuren, zeiden ze allemaal dat hij niet flauw moest doen en dat hij anders eerst voorwaarden had moeten stellen, zoals de tweelingen, die alleen maar boven elkaar wilden slapen. Hij moest zich nu bij de uitkomst van het lot neerleggen. En zo sportief was hij dan ook wel weer. Alleen had hij er toch geen zin in om nat te worden als ik in bed plaste en dus besloot hij om mij iedere nacht om de twee uur wakker te maken en me te dwingen om te gaan plassen. Hoewel ik daar nou weer niet zo veel zin in had ben ik er toch maar mee akkoord gegaan. Dus als we na een vermoeiende dag om zo' n uur of elf naar bed gingen controleerde Ben eerst of ik van tevoren wel naar de wc was geweest. Nou ja, dat is een groot woord, want er is alleen een chemisch toilet aan boord en Peter heeft gezegd dat dat alleen voor een grote boodschap is. `Pissen` zei hij, `doen we overboord'. Dus voor we naar bed gingen stonden we met z'n allen nog even aan de lijzijde van het schip tot we helemaal uitgedruppeld waren. Toevallig zat Peter altijd zo dat hij daar prima uitzicht op had. Nou ja, die ook z'n pleziertje. Ben heeft zo'n horloge met een wekker erin en die liep dan om één uur af en om drie uur en om vijf uur en om zeven uur moesten we weer op. Elke keer als het afliep stompte hij een paar keer tegen mijn rug, of wat er dan op dat moment toevallig onder lag. De eerste keer wist ik meteen wat er moest gebeuren en stond ik braaf op en ging naar dek om te proberen te plassen. De tweede keer reageerde ik helemaal niet. Gelukkig is Ben behoorlijk stevig gebouwd en ben ik maar een licht kereltje. Hij tilde me gewoon uit bed en zei dat ik moest gaan plassen. Maar ik was zo slaperig dat ik niet reageerde dus moest hij me helemaal naar het dek duwen. Toen reageerde ik nog niet. Hij heeft toen maar mijn onderbroek naar beneden getrokken en net zo lang op me ingepraat tot ik door had wat er moest gebeuren. Peter had het wel komisch gevonden, zei Ben later. Maar hij had er geen zin om elke nacht een paar keer zo'n act op te voeren dus nam hij een puts mee de hut in. Om vijf uur porde hij me weer wakker en toen had ik meteen door wat er moest gebeuren. Toen ik naar dek wilde gaan riep hij me terug en zei dat hij daarvoor nu speciaal die emmer mee had genomen. Nou dat was wel makkelijk. Om zeven uur porde hij me weer meteen wakker. Blijkbaar was hij bang dat ik hem alsnog nat zou maken. Nou eigenlijk was hij geloof ik ook nog maar net op tijd want daarna zat er een aardig laagje extra in die emmer. En zo had ik dus de eerste droge nacht van mijn leven meegemaakt. Iedereen was stomverbaasd dat het gelukt was. En eigenlijk vond iedereen het ook wel jammer want ze hadden allemaal Ben ook wel eens nat willen zien opstaan. Hij probeert per slot van rekening zo vaak om het iemand in zijn broek te laten doen en nog wel gewoon overdag ook. Maar dat was dus jammer genoeg niet gelukt. En zo ging het de hele week door. Om één uur deponeerde ik doorgaans helemaal uit mijzelf een plasje in de emmer. Om drie uur was ik niet wakker te krijgen en tilde Ben me uit bed, zette me recht overeind en hield me de emmer voor. Strijk en zet moest hij die dan niet onder me houden, maar zo ongeveer op de zijkant, want dan had ik een stijve. Doordat mijn piemel zo klein is, is hij wel erg stijf. Hij staat zo ongeveer vijfenveertig graden omhoog en je kunt hem maar een heel klein beetje naar beneden duwen. Dat ging dus weer makkelijker aan dek maar met die emmer in de juiste positie lukte het ook wel. De derde nacht zag hij eindelijk zijn kans schoon om toch eens iemand in zijn broek te laten plassen. Toen hij zag dat ik bijna klaar was, haalde hij de emmer een beetje terug en trok razendsnel mijn onderbroek omhoog, zodat de laatste straal mijn broek nog aardig nat maakte. Hij voelde even of het echt wel gelukt was, zette de emmer neer, gaf me een klap op mijn kont en zei: "zo, nou ga je maar lekker in bed liggen opdrogen, dat is weer eens wat anders dan het nat maken." Om vijf uur, toen mijn onderbroek al een stuk droger was, en om zeven uur, toen die weer helemaal was opgedroogd, ging ik weer braaf uit mezelf, tenminste nadat Ben me wakker had gestompt. De vierde nacht ging er iets helemaal mis. Nee, niet wat je denkt, ik had het niet in bed gedaan hoor, hoewel ik Ben best wel weer eens nat op had willen zien staan. Om drie uur ging het goed. Ben zag kans om me alles in de emmer te laten doen. Hij durfde me blijkbaar niet nog eens mijn onderbroek nat te laten maken. Hoewel ik het niet erg gevonden had hoor. Maar om vijf uur werd ik weer niet wakker. Ben moest me dus weer uit bed tillen. En omdat ik weer, of misschien nog wel steeds, een gigantische stijve had, of beter een klein pikkie dat gigantisch stijf was, herhaalde zich de voorstelling van drie uur. Maar toen hij de emmer schuin voor me hield kwam er een enorme plens pis uit en was niet alleen mijn onderbroek doorweekt, maar ook mijn buik en mijn benen. En de vloer was één groot zwembad. Nou, ik was meteen klaarwakker. John en Hans lagen te stikken van de lach. Die hadden allebei ook in de emmer gepist, zonder dat de anderen het hadden gemerkt. En gezien de hoeveelheid hadden ze behoorlijk lang gespaard. Volgens mij kunnen ze het bijna net zo lang ophouden als Ben. Die was, geloof ik, zo geschrokken dat hij niet eens tijd had om ervan te genieten. Maar Hans haalde meteen een paar dweilen uit het vooronder en John droogde me af met zijn eigen handdoek en gaf me een droge onderbroek van hemzelf. Er werd nog aardig wat afgesmoesd en gelachen die ochtend. De volgende nachten waagde Ben zich niet meer aan de truc met de emmer, tenminste niet meer na drieën. Als ik dan eens niet goed wakker werd nam hij me maar weer mee naar het dek, tot groot plezier van Peter. Alleen kon hij het donderdagnacht toch weer niet laten om mijn onderbroek op te trekken voor ik uitgepiest was. Alleen deed hij het nu een heel stuk eerder dan de vorige keer. Dus toen had ik toch weer een drijfnatte onderbroek. Daar besteedde hij onderweg terug nog wat meer aandacht aan dan de vorige keer door er een poosje lekker aan te voelen. Jammer, als hij dat nog een beetje langer had gedaan ..... Ja, want dat kan ik tegenwoordig ook, al stelde het tot voor kort nog niet veel voor. Om zeven uur zaten de opgedroogde stukken van mijn onderbroek vol met gele vlekken, zeg maar gerust dat het eigenlijk één heel grote gele vlek was maar de dubbele voorkant was nog aardig nat. Tjonge, jonge, bijna een hele week niet in bed geplast, als ik dat thuis vertel geloven ze me vast niet. Maar ik vind dat ik zo wel genoeg heb verteld, laat iemand anders nu maar even verder gaan.